Breast
care,
Life
care.
Παθήσεις
ΚΑΛΟΗΘΕΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ
ΜΑΣΤΟΥ.


Πάντα
δίπλα σας
σε κάθε
σας
ανάγκη.
Η ψηλάφηση κάποιου «όγκου» στους μαστούς είναι βέβαιο ότι γεννά ανησυχία σε κάθε γυναίκα, ωστόσο δεν χρειάζεται να οδηγηθείτε σε πανικό διότι είναι πολύ πιθανό να πρόκειται για ένα καλοήθες εύρημα το οποίο δεν απειλεί άμεσα την υγεία σας.
Οποιαδήποτε γυναίκα χωρίς τις απαραίτητες ιατρικές γνώσεις είναι λογικό να αγχωθεί από ένα τέτοιο εύρημα, διότι πολύ απλά δεν γνωρίζει ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες να έχει εντοπίσει ένα ινοαδένωμα, ένα λίπωμα, ένα απόστημα ή μία κύστη.
Ευρήματα όπως αυτά όχι μόνο είναι πιο συχνά από τον καρκίνο του μαστού, αλλά δεν αυξάνουν τον κίνδυνο να εκδηλωθεί ο τελευταίος ούτε βέβαια απειλούν τη ζωή σας.
Εκείνο που πρέπει να κάνετε όμως είναι να κλείσετε άμεσα ραντεβού με τον ιατρό σας για να προβεί στην κατάλληλη διάγνωση και να αποφορτίσετε τον εαυτό σας.
ΚΑΛΟΗΘΕΙΣ ΟΓΚΟΙ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
- Επιθηλιακοί
- Θήλωμα
- Αδένωμα
- Ινοεπιθηλιακοί
- Ιναδένωμα
- Καλοήθης φυλλοειδής όγκος
- Αμάρτωμα
- Μυοεπιθηλιακοί
- Αδενομυοεπιθηλίωμα
- Μεσεγχυματικοί
- Λίπωμα
- Αιμαγγείωμα
- Θηλής
- Αδένωμα θηλής
- Θήλωμα
- Αδένωμα
- Ιναδένωμα
- Καλοήθης φυλλοειδής όγκος
- Αμάρτωμα
- Αδενομυοεπιθηλίωμα
- Λίπωμα
- Αιμαγγείωμα
- Αδένωμα θηλής
ΜΑΣΤΑΛΓΙΑ – ΜΑΣΤΟΔΥΝΙΑ
Είναι το συχνότερο αμιγές σύμπτωμα του μαστού. Διακρίνεται σε α) Φυσιολογική που παρατηρείται προεμμηνορυσιακά και β) σε Δευτεροπαθή στο πλαίσιο εκδήλωσης άλλης διαταραχής, όπως φλεγμονή, απόστημα.
Η φυσιολογική μασταλγία παρατηρείται λόγω διαταραχής του ορμονικού ισοζυγίου. Μετά την ωοθυλακιορηξία παρατηρείται σταδιακά αυξανόμενη υπεροιστρογοναιμία και χαμηλά επίπεδα προγεστερόνης, έως την πρώτη ημέρα της εμμήνου ρύσεως. Η ισορροπία αποκαθίσταται σταδιακά της επόμενες ημέρες. Η υπεροιστρογοναιμία προκαλεί οίδημα στα αδενικά στοιχεία του μαστού, το οποίο μπορεί να γίνεται αντιληπτό από απλό αίσθημα τάσης έως έντονο πόνο.
Σε ένα ποσοστό 80-85% η μασταλγία υφίεται όταν αποκλεισθεί η παρουσία κακοήθειας! Στο υπόλοιπο 15-20% η αγωγή είναι φαρμακευτική (ταμοξιφαίνη για την υπεροιστρογοναιμία, βρωμοκρυπτίνη σε έδαφος υπερπρολακτιναιμίας, προγεστερόνη σε ανεπάρκεια αυτής).
ΚΥΣΤΕΙΣ
Το χαρακτηριστικό των κύστεων είναι ότι απαντούν σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Η μηνιαία παρουσία οιστρογόνων προκαλεί υπερπλασία στα λόβια του μαστού ενώ και η υπερπλασία στους πόρους καθιστά δυσκολότερη την απομάκρυνση των κυτταρικών συντριμμάτων. Αποτέλεσμα η δημιουργία μικροκύστεων οι οποίες σταδιακά μεγαλώνουν και μπορούν να καταστούν συμπτωματικές πιέζοντας τις πέριξ δομές. Το φαινόμενο αυτό δεν παρατηρείται στην εμμηνόπαυση, γεγονός που καθιστά ύποπτη την εμφάνιση νέας κύστης, εκτός και εάν η ασθενής λαμβάνει ορμονική υποκατάσταση. Η κατάλληλη απεικονιστική εξέταση για τον έλεγχο των κύστεων είναι το υπερηχογράφημα. Υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια βάσει των οποίων θα παρακεντήσουμε μία κύστη. Πρωτίστως το εάν προκαλεί πόνο στην ασθενή, εάν κάποιο τμήμα του τοιχώματός της είναι πεπαχυμένο, εάν το περιεχόμενό της μοιάζει αιμορραγικό, εάν υπάρχει υπολειπόμενο ογκίδιο μετά την παρακέντησή της. Πλέον η χρήση των υπερήχων καθιστά εφικτή την στοχευμένη παρακέντηση και λήψη βιοψίας.
ΙΝΟΚΥΣΤΙΚΕΣ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ – ΙΝΟΚΥΣΤΙΚΗ ΜΑΣΤΟΠΑΘΕΙΑ
Ουσιαστικά είναι παθολογοανατομικός όρος που περιλαμβάνει το σύνολο των αλλοιώσεων που μπορεί να έχει ένας μαστός, πλην του καρκίνου. Σε μαστούς με ινοκυστική μαστοπάθεια παρατηρείται υπερπλασία των λοβίων και των επιθηλιακών κυττάρων των πόρων, ενώ πέριξ αυτών παρατηρείται και ίνωση. Η δημιουργηθείσα εικόνα απαντάται στους πολύ πυκνούς μαστούς και συχνά συνοδεύεται με μαστοδυνία. Η παρουσία ινοκυστικών αλλοιώσεων καθιστά δυσκολότερη την απεικόνιση και την έγκαιρη απεικόνιση μικρών βλαβών στην μαστογραφία. Το γεγονός καθιστά αναγκαία την συμβολή των υπερήχων στον προληπτικό έλεγχο.
ΠΟΡΕΚΤΑΣΙΑ
Μόνιμη διάταση του αυλού των γαλακτοφόρων πόρων με συσσώρευση εκκριμάτων και κρυστάλλων χοληστερόλης εντός του αυλού. Πιθανά αυτοάνοσης αρχής, ή σε έδαφος επαναλαμβανομένων επεισοδίων μαστίτιδας.
ΕΚΚΡΙΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΗΛΗ
Το έκκριμα από την θηλή μπορεί να είναι κάτι το φυσιολογικό (θηλασμός, λοχεία), εκδήλωση άλλης πάθησης (υπερπρολακτιναιμία από όγκο της υπόφυσης, υπερπρογεστεροναιμία, φαρμακευτικής αιτιολογίας, παρανεοπλασματική εκδήλωση), ψευδές (τραύμα, σμηγματογόννος κύστη, συρίγγιο), αλλά και παθολογικό.
Τα παθολογικά εκκρίματα των θηλών μπορεί να οφείλονται σε ενδοπορικά θηλώματα, σε πορεκτασία, σε κύστεις, σε καρκίνο. Αντίθετα με την κοινή αντίληψη συχνότερη αιτία δεν είναι ο καρκίνος. Τα ενδοπορικά θηλώματα σε ποσοστό 50%, οι κύστεις σε ποσοστό 25%, οι πορεκτασίες σε ποσοστό 20% και ο καρκίνος σε ποσοστό μικρότερο του 5%.
Η διαγνωστική προσέγγιση σχετίζεται με το εάν το έκκριμα είναι αιματηρό ή όχι, με το εάν είναι ετερόπλευρο, εάν είναι αυτόματο ή προκλητό, εάν συνοδεύεται από ψηλαφητό ογκίδιο και από την ηλικία της εξεταζομένης >50.
Ευρέως χρησιμοποιούμενα φάρμακα που μπορούν να προκαλέσουν έκκριμα από τις θηλές είναι οι βενζοδιαζεπίνες, τα οπιούχα αναλγητικά, η βιταμίνη D και τα οιστρογόνα. Παθήσεις μη σχετιζόμενες με τον μαστό που μπορούν να προκαλέσουν έκκριμα από τις θηλές είναι: ο όγκος της υπόφυσης, η νεφρική ανεπάρκεια, η κίρρωση του ήπατος, στα πλαίσια παρανεοπλασματικού συνδρόμου.

ΙΝΑΔΕΝΩΜΑ
Αποτελεί τον συχνότερο καλοήθη όγκο του μαστού. Θεωρείται παρέκκλιση της φυσιολογικής ανάπτυξης των λοβίων, παρά αληθές νεόπλασμα. Απαντάται σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, ενώ με την εμμηνόπαυση παύει να υφίσταται πιθανότητα αύξησης του μεγέθους του. Η πιθανότητα εξαλλαγής του είναι μικρή <5%. Ο κύριος τρόπος προσέγγισης είναι η παρακολούθηση με υπερήχους. Κριτήρια αφαίρεσης είναι: μέγεθος >2cm, αύξηση του μεγέθους >20%, μεταβολή του σχήματός του, η παρουσία μικρολοβώσεων (>3) στην επιφάνειά του, η αύξηση της αγγείωσής του και φυσικά η επιθυμία της ασθενούς λόγω ψυχολογικής επιβάρυνσης.
ΕΝΔΟΠΟΡΙΚΟ ΘΗΛΩΜΑ
Καλοήθης πάθηση που οφείλεται στην υπερπλασία των επιθηλιακών κυττάρων των κεντρικών πόρων με πιθανότητα εξαλλαγής σε καρκίνο <7%. Η παρουσία των θηλωμάτων εντός των πόρων μπορεί να προκαλέσει διάταση αυτών, ενώ στο 50% των ασθενών με έκκριμα θηλής αιτία είναι το ενδοπορικό θήλωμα. Ο κύριος τρόπος προσέγγισης είναι η παρακολούθηση με υπερήχους. Κριτήρια αφαίρεσης είναι: μέγεθος >1cm, αύξηση του μεγέθους >20%, μεταβολή του σχήματός του, αύξηση της αγγείωσής του, επιθυμία της ασθενούς λόγω ψυχολογικής επιβάρυσνης.
ΦΥΛΛΟΕΙΔΗΣ ΟΓΚΟΣ
Ο φυλλοειδής όγκος εμφανίζεται σε μεγαλύτερες ηλικίες, όταν είναι μικρός ομοιάζει με το ιναδένωμα και έχει την τάση να αυξάνει το μέγεθός του σύντομα. Η εκτομή του σε υγιή όρια είναι σημαντική καθώς τείνει να υποτροπιάζει συχνά.
ΛΙΠΩΜΑ
Σπανίως συναντάμε λιπώματα στους μαστούς. Δεν δημιουργούν διαφοροδιαγνωστικά διλλήματα και αφαιρούνται όταν έχουν μέγεθος τους προκαλεί αισθητικό πρόβλημα.
ΑΜΑΡΤΩΜΑ
Σπάνιος καλοήθης όγκος του μαστού που αποτελείται από μικτά στοιχεία (αδενικά, λιπώδη και ινώδη). Δεν υπάρχουν βιβλιογραφικά δεδομένα περί της εξαλλαγής τους.
ΑΚΤΙΝΩΤΗ ΟΥΛΗ
Αποτελεί τυχαίο μαστογραφικό εύρημα με εικόνα κακοήθειας, γεγονός που καθιστά αναγκαία την βιοψία (ιστολογική ταυτοποίηση) για τον αποκλεισμό της πιθανότητας παρουσίας καρκίνου του μαστού. Πρόκειται για καλοήθη αλλοίωση με ανάπτυξη κεντρικής ίνωσης και περιφερικής υπερπλασίας. Σε ποσοστό >20% μπορεί να συνυπάρχει με μη διηθητική κακοήθη εξεργασία.
ΦΛΕΓΜΟΝΗ – ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ
Παρατηρούνται σε θηλάζουσες, σε ασθενείς με πορεκτασία και σε ασθενείς με ΣΔ. Συχνότερα εντοπίζονται πέριξ της θηλής και συχνότερο μικρόβιο είναι ο χρυσίζοντας σταφυλόκοκκος. Η μαστίτιδα παρουσιάζει όλα τα σημεία της φλεγμονής (ερυθρότητα, οίδημα, πόνος, τοπική αύξηση της θερμοκρασίας). Στην πορεία της είτε υφίεται είτε επιπλέκεται σχηματίζοντας αποστηματική κοιλότητα. Τα δε επαναλαμβανόμενα επεισόδια μπορούν να οδηγήσουν σε δημιουργία συριγγίων (συχνό φαινόμενο σε ασθενείς με πορεκτασία).
ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ MONDOR
Επιπολής θρομβοφλεβίτιδα στον μαστό με χαρακτηριστική την επώδυνη κομβολογοειδή σκληρία. Αγνώστου αιτιολογίας ή τραυματική. Αυτοϊάται χωρίς να είναι απαραίτητη ειδική αγωγή.
ΓΥΝΑΙΚΟΜΑΣΤΙΑ
Ονομάζεται η διόγκωση του ανδρικού μαστού και χαρακτηρίζεται από την υπερπλασία των πόρων οπισθοθηλαία. Τα είδη της γυναικομαστίας είναι:
- Ιδιοπαθής 25%
- Εφηβική 35%
- Φαρμακευτική 20% (διγοξίνη, ρεζεπρίνη, σιμετιδίνη, αλφουζοσίνη)
- Ηπατική ανεπάρκεια 10%
- Υπογοναδισμός 5%
- Καρκίνος όρχεων 4%
ΕΙΣΟΛΚΗ ΤΗΣ ΘΗΛΗΣ
Η εισολκή της θηλής μπορεί να αποτελεί μορφολογική ανωμαλία ανάπτυξης (συγγενής βραχύτητα των κεντρικών πόρων), μπορεί να είναι επίκτητη οφειλόμενη σε φλεγμονές ή χειρουργικές επεμβάσεις, μπορεί να οφείλεται σε απότομη αύξηση του σωματικού βάρους (χαρακτηριστικά αμφοτερόπλευρη), αλλά μπορεί να οφείλεται και σε υποκείμενη νεοπλασία (ετερόπλευρη).
Η παρουσία ινοκυστικής μαστοπάθειας, φλεγμονών και απλής υπερπλασίας δεν αυξάνουν το κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού.
Η μέτρια υπερπλασία και το ενδοπορικό θήλωμα αυξάνουν τον κίνδυνο έως 1,5 φορά, ενώ η άτυπη υπερπλασία έως 5 φορές.


Υπηρεσίες ιατρείου:
- Προληπτικός έλεγχος ασυμπτωματικών ασθενών
- Αξιολόγηση απεικονιστικών ευρημάτων
– Ψηφιακής Μαστογραφίας/3D Τομοσύνθεσης,
– Υπερηχογραφήματος
– Μαγνητικής Τομογραφίας (MRI) Μαστών - Υπερηχογραφική επανεκτίμηση ψηλαφητών και μη ογκιδίων του μαστού
(Second Look Ultrasound). - Αποτελεσματική και σύμφωνη με τα νεότερα δεδομένα, διάγνωση και αντιμετώπιση των παθήσεων του μαστού.
- Core Biopsy – FNA
- Ελάχιστα επεμβατικές και στοχευμένες χειρουργικές επεμβάσεις
- Βιοψία Λεμφαδένα Φρουρού – Στοχευμένος Λεμφαδενικός καθαρισμός
- Μαστεκτομή με διατήρηση δέρματος
- Μαστεκτομή με διατήρηση συμπλέγματος θηλής – θηλαίας άλω
- Γενετική Συμβουλευτική – Γονιδιακή Ανάλυση
- Παρακολούθηση ομάδων υψηλού κινδύνου – Συνολική προφυλακτική χειρουργική παρέμβαση (προφυλακτική μαστεκτομή – ωοθηκεκτομή)